Günümüzde, oyun alanlarının yerini alan plazalar ve alışveriş merkezleri gibi mega yapılar çocuklar için eğlence alanlarını gitgide kısıtlar hale geldi. Artık birçoğumuz, sürekli eskileri yâd eden büyüklerimizin sözlerini duyarken bile görüntüleri kafamızda canlandırmakta zorlanıyoruz. Haftanın en az 2 gününü geçirdiğiniz alışveriş merkezinin yerinde eskiden bir top sahası olduğunu ve o top sahasına çok severek gittiğinizi bir düşünsenize. Birçok çocuğun toplu taşımanın yaygın olmadığı o zamanlarda bile İstanbul’un farklı semtlerinden gelerek akşamın karanlığına kadar burada top oynadığını. Çocuklar, her geçen gün teknolojiye daha fazla adapte olurken top peşinde koşmak yerine, yarı aç karınlarıyla harçlıklarından biriktirdikleri paraları atari salonlarında harcar oldular.
Şuan geldiğimiz noktayla boy ölçüşemeyen 90’lı yıllar, artık yerini inovasyonla birlikte gelişerek daha iyisini üreten yeni insan modeline bırakmış durumda. Gelişen sanayileşmeyle birlikte kimi sektörlerde fazlasıyla suni ürünler üretildiğinden dolayı, günümüzde yaşamın neredeyse her alanında “organik” ürünlere daha da fazla ilgi duyulmaya başlandı. Toplumlar artık hazır ürünler yerine, tamamen sağlıklı malzemelerden üretilmiş ürünlerden oluşan el yapımı (hand made) ürünlere yöneliyor. El yapımı olan her şey değerli olmasıyla birlikte, yapımı bir o kadar meşakkatli ve zaman alıcı olabiliyor.
Küreselleşen dünyada tüketim eğilimlerimiz artık çok kısa zaman aralıklarında değişir oldu. Her şey o kadar hızlı tüketiliyor ki; sürekli yenisi, daha yenisi arayışı içinde olan insan profilleriyle karşı karşıya kalıyoruz çoğu zaman. Gelişen teknolojiye ayak uydurma kısmı da en başta çocuklara kalıyor tabi ki. 21.yy.’da yaşanan bu teknoloji sürecinin yeni nesilleri nasıl etkilediği tartışılır elbet; ama teknoloji ve çocuklar arasındaki ilişkinin bilinçli bir şekilde ilerletilmesi dünyaya her zaman katkı sağlayacak bir kapı aralığı bırakacaktır.
Yaratıcılıın ilk ve en önemli adımı, bence insanlığın -bazen tükettikleri bazense ürettikleri şeyleri-kısaca günlük yaşamlarını yansıtan sembolleri mağara duvarlarına çizmesiyle başladı ve yine en güzel eserler ilk önce duvarlara çizildi. Yaratıcılığın ilk çağlardan beri devam eden serüveni insanlık tarihinde çok önemli dönüm noktaları yaratmıştır ve yaratmaya devam etmektedir. Minik ellerden çıkan süslü ve renkli duvar çizgilerine aileler olarak kızsak da; bunun bir çocuğun psikolojik gelişimi için ne kadar önemli olduğunu çoğu zaman atlıyoruz. hayatın her yerinde ve her mesleğinde geçerli. Bunun en güzel örneklerini zaman zaman yeni girişimci modellerle gündeme gelen projeleri güncel olarak haberlerden takip ediyoruz. Yaratıcılık, sadece konservatuar ve güzel sanatlar dallarıyla ilgilenenler için geçerli değildir. Yaratıcı insanlar ve çocuklar toplum için fark yaratan kişilerdir; ki mutlaka hem eğitim kurumlarında hem de ev içi iletişimlerinde desteklenmelilerdir.
Duvardaki Sanat olarak biz inanyıyoruz ki; çocuklar için yaratıcılığın sınırı olmadığı gibi fikirlerin de sınırı yoktur. Onlar kendi dünyalarında siz fark etmeden sürekli yeni şeyler üretir ve ürettiklerini hayata geçirmek isterler; fakat çoğu zaman ebeveynlerden gelen bir engelle karşılaşırlar. Üretimi ve gelişimi açısından odalarının atmosferi de bir o kadar önemli olan çocuklar, düz duvarlar yerine; onların hayal gücünü besleyecek renk renk, desen desen duvar kağıdını Duvardaki Sanat aracılığıyla tercih etsinler. Çocuklar ürettiği şeyleri kağıda dökmeden bile hayata geçirecek kadar akıllı ve gelişmiş bir hafızaya sahipken; bırakalım içindeki yaratıcı duyguları gün ışığına çıksın!
